Sombere of warme dagen

De donkere dagen zijn in volle gang, na een sombere, regenachtige herfst zijn de kerstdagen achter de rug. Kerst was voor mij als kind van gescheiden ouders altijd ingewikkeld. Er waren jaren dat ik aan 4 diners moest of mocht verschijnen. Als kind bij de een was ik anders dan als kind bij de ander. Bij de een het gevoel er niet bij te horen , een muurbloempje aan tafel, bij de ander liefdevol en soms te warm ontvangen. Pijn van gebrek aan verbinding met wie ik was en wat er in mij leefde, afhankelijk van de situatie.

Deze keer was het anders. Ik ben zelf allang geen kind meer en heb het geluk er zelf drie te hebben. Het verlangen naar verbinding met ouders die er deels niet meer zijn, mijn moeder, en deels wel maar nooit echt beschikbaar in een vorm die voor mij nodig was als kind, is losgelaten. In liefde, zonder verwijt laat ik bij hen wat van hen is en ben ik eindelijk mijn eigen baas.

Somberheid die door onze families ging begin ik steeds meer te duiden als deels helemaal niet van mezelf. Dat wat ik jaren heb ervaren, bij mij zocht en binnenste buiten gekeerd blijkt ten dele overgedragen door vorige generaties. Ook dat heb ik steeds meer terug kunnen plaatsen bij hen.

Boosheid op basis van achterliggend verdriet steekt soms de kop op. Vaak als grenzen allang zijn overschreden. Een thema is dat men er niet is als ik ze nodig heb of zelfs mensen nu in werk en leven niet te vertrouwen lijken. Ook die lens begint te verzachten.

Paul Simon zingt: ‘'its all inside your head, she said to me’’.

Die zin zingt regelmatig door mijn hoofd. Het zat niet alleen in mijn hoofd maar werd waarheid, doorleefd in lichamelijke sensaties, emoties, patronen en overtuigingen waar ik ondanks neiging tot analyse steeds maar niet of kleine stukjes uit kwam. En nu begint er echt lichtheid te komen.

Ik zie wat van mij is en leer, ik geef wat ik kan en ik sta voor grenzen, met liefde. Er komt ruimte voor de werkelijke ik.

Sombere, donkere of warme dagen, ze zullen er blijven zijn.

There is a crack in everything, that is where the light shines in.

Die crack wordt een open veld met nieuwe wegen.

Eva Noorda